Binnen de duurzaamheidswereld wordt ‘cradle to cradle’ vaak aangehaald, en volgens MKB Servicedesk is het zelfs ‘de ultieme vorm van duurzaam ondernemen’. Maar… wat is cradle to cradle nu precies? Gaat het erom dat het product dat je maakt weer en keer opnieuw gebruikt kan worden? Of gaat het veel verder. Wij zochten het uit.
De principes van Cradle to Cradle
Cradle to Cradle (C2C) is eigenlijk een ontwerpfilosofie, bedacht door de Duitse chemicus Michael Braungart en de Amerikaanse architect William McDonough. Volgens hen staat het principe van ‘afval’ eigenlijk gelijk aan ‘voedsel’. Dat betekent dat elke grondstof en elk materiaal dat voor een product gebruikt wordt ook weer moet kunnen worden hergebruikt. Nu is dat bij recycling vaak natuurlijk ook het geval, maar wat C2C nog een extra dimensie geeft is het feit dat de grondstof geen waarde mag verliezen bij het hergebruik. Het gaat hierbij dus om ‘upcycling’ (iets nog beter of net zo goed maken) in plaats van ‘downcycling’ (iets een tweede leven geven met een ándere toepassing).
Comments